De start van mijn fire-beweging

De start van mijn fire-beweging

Als kind was ik al gefascineerd door geld. Terwijl andere kinderen misschien speelgoed kochten van hun zakgeld, spaarde ik. Ik had altijd een doel voor ogen, en dat was reizen. Toen ik 17 was, had ik al drie baantjes en was ik vastberaden om de wereld te zien. Maar ik was geen typische backpacker. Mijn reizen moesten comfortabel zijn, misschien een beetje luxe, geïnspireerd door de avonturen van mijn grootouders.

Mijn inspiratie voor de fire-beweging

Mijn oma en opa waren echte wereldreizigers. Ze maakten de mooiste reizen door Afrika, Amerika, Rusland en Indonesië. Na elke reis kwamen ze terug met dia’s, en we verzamelden ons om hun avonturen te bekijken. Het grote diascherm werd opgezet, en ik droomde weg bij de beelden van exotische landen en spannende avonturen. Die momenten hebben mijn reislust zeker aangewakkerd.

Mijn eerste reizen zonder mijn ouders waren anders dan die van mijn vrienden. Terwijl zij naar zonbestemmingen zoals Salou gingen, trok ik naar Scandinavië, Amerika en Zuid-Afrika. Op mijn 17e ontmoette ik mijn soulmate, en samen ontdekten we de wereld. Maar één bestemming stak er voor ons bovenuit: Afrika. We waren helemaal verliefd op het continent. Onze eerste lange reis bracht ons tien weken naar Zuid-Afrika. Hij liep stage, en ik werkte als vrijwilliger in een kindertehuis. Het jaar daarop gingen we voor zes maanden terug, en toen begon het verlangen te groeien: hoe kunnen we reizen en tegelijkertijd financieel onafhankelijk worden?

Tussenpensioen? een kwestie van doen!

Het antwoord kwam in de vorm van een boek dat ons perspectief op werken en leven compleet veranderde: Tussenpensioen? een kwestie van doen. De boodschap van het boek was simpel, maar krachtig: je hoeft niet te wachten tot je pensioen om te genieten van het leven. Werk hard, neem periodes van rust en doe de dingen waar je van droomt. Een passage in het boek bleef me vooral bij. De schrijver reisde naar Antarctica, een bestemming die ook op mijn lijstje staat, en beschreef hoe hij omringd was door tachtigjarigen. Ze hadden er altijd van gedroomd om deze reis te maken, maar nu, op hun leeftijd, hadden ze niet meer de energie om deel te nemen aan de avontuurlijke excursies. Ze bleven aan boord van het schip terwijl de jongere reizigers de wonderen van Antarctica verkenden. Wat zonde, dacht ik. Waarom wachten tot later, als je nu kunt genieten?

De start van de fire-beweging

Dit idee resoneerde diep in ons en wakkerde de fire-beweging aan. We droomden over emigreren naar Afrika, om daar onze levens op te bouwen en te genieten van vrijheid én financiële zekerheid. Maar al snel veranderde die droom van emigratie naar reizen. Want als je emigreert, blijf je toch op één plek. Dus besloten we het anders aan te pakken. We kochten een auto met een daktent in Zuid-Afrika en begonnen onze reis. We trokken door Zuid-Afrika, en van daaruit naar boven, langs Namibië, Botswana, Zambia, Tanzania, Rwanda, Oeganda, Kenia en via Malawi en Zimbabwe weer terug. Het werd een onvergetelijk avontuur, waarin we niet alleen de wereld zagen, maar ook onszelf vonden. Onderweg trouwden we zelfs, omringd door familie en vrienden. Het was magisch en iets wat niemand ons ooit meer kan afnemen.

Tijd voor reflectie

Na een jaar vol prachtige ervaringen keerden we terug naar Nederland. Ik pakte mijn oude beroep als gedragsdeskundige bij de gehandicaptenzorg weer op, maar wel bij een nieuwe organisatie. Dat is ook het mooie van een pauze in je carrière nemen: het geeft je de tijd om te reflecteren op wie je bent en wat je écht wilt doen. Ik kwam erachter dat ik mijn werk geweldig vind, en met nieuwe energie begon ik weer aan een nieuwe fase van mijn leven.

Nieuwe plannen

Nu, na een aantal jaar werken, begint het weer te kriebelen. De Fire-beweging (Financial Independence, Retire Early) heeft ons geleerd dat je niet hoeft te wachten tot je pensioen om je dromen waar te maken. Je kunt periodes van werk afwisselen met periodes van rust en avontuur. En zo ben ik alweer aan het plannen voor mijn volgende tussenpensioen. Wat dat zal zijn, houd ik nog even geheim, maar één ding weet ik zeker: het wordt opnieuw een avontuur om nooit te vergeten.

De boodschap die ik iedereen wil meegeven: wacht niet tot later om het leven te leiden dat je wilt. Werk aan je financiële onafhankelijkheid, maar vergeet niet om tussendoor te genieten van de vrijheid die je nu al kunt creëren. Het leven is te kort om je dromen uit te stellen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *